Infantylizm – niewykorzystany potencjał w perspektywie stawania się dorosłym. Mały książę Antoine’a de Saint-Exupéry’ego – „­doświadczenie infantylizmu”

Słowa kluczowe: infantylizacja, dorosły, dziecko, Mały książę, Antoine de Saint-Exupéry

Abstrakt

W artykule nie chodzi o perspektywę indolencji, ale o wykorzystywanie potencjałów dzieciństwa do budowania swojej dorosłości. W tym celu przywołuję poetycką opowieść Mały książę Antoine’a de Saint-Exupéry’ego, która w znakomity sposób prezentuje relacje między dorosłym a dzieckiem, relacje symboliczne między byciem dzieckiem a byciem i stawaniem się dorosłym. Idąc tym tropem, wykorzystanie do analiz Małego księcia jest kluczem do zrozumienia kategorii infantylizacji, oddając tym samym sposób i treść aplikacyjności wartości. Rozważania rozpoczynam od próby zdefiniowania infantylizacji, włączając w ten dyskurs reprezentacje G. Bachelarda, B.R. Barbera a także C.G. Junga. Następnie przywołuję kategorię powieści, traktując ją jako „laboratorium ludzkiej egzystencji” (Jaworska-Witkowska) a tym samym jako wdzięczny materiał analiz, kluczowy dla dyskursu pedagogicznego. W kolejnej części tekstu pojawia się kilka tropów (od)czytań Małego księcia z refleksją pedagogiczną w tle.

Bibliografia

Bachelard G. (1998). Poetyka marzenia, Gdańsk: słowo/obraz/terytoria.

Barber R.B. (2008). Skonsumowani. Jak rynek psuje dzieci, infantylizuje dorosłych i połyka obywateli, Warszawa: MUZA. Borowski D. (2014). Literackie nawiązania do Małego Księcia Antoine’a de Saint-Exupéry’ego – spojrzenie intertekstualne, [w:] Z. Ożóg-Winiarska (red.), Teksty kultury w edukacji polonistycznej i refleksji badawczej, Kielce: Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, s. 41-54.

Chrabąszcz M. (2016). Strategie infantylizacji w wybranych utworach Andrzeja Maleszki i Michała Rusinka, [w:] M. Chrobak i K. Wądolny-Tatar (red.), Światy dzieciństwa. Infantylizacje w literaturze i kulturze, Kraków: Universitas, s. 303-321.

Chrobak M. i Wądolny-Tatar, K. (2016). Z powrotem do dzieciństwa. Szkic na otwarcie, [w:] M. Chrobak i K. Wądolny-Tatar (red.), Światy dzieciństwa. Infantylizacje w literaturze i kulturze, Kraków: Universitas.

Czernianin W. i Czernianin H. (2017). Zarys teorii psychoanalitycznej Zygmunta Freuda, „Przegląd Biblioterapeutyczny”, Tom VII, Nr 1, s. 13-34.

de Saint-Exupéry A. (2018). Mały książe, Warszawa: MUZA.

Drewermann E. (1996). Istotnego nie widać. Rzecz o Małym Księciu, Warszawa.

Głowiński M. (2018, styczeń 6). Naukaonline, http://www.naukaonline.pl/felietony/item/26-miedzy-wulgarnoscia-a-infantylizacja [dostęp: 10.01.2019].

Jaworska-Witkowska M. (2009). Ku kulturowej koncepcji pedagogiki. Fragmenty i ogarnięcie, Kraków: Impuls.

Jaworska-Witkowska M. (2011). Próby pedagogicznego myślenia wobec (oporu) języków kultury: wyobraźnia humanistyczna a wrażliwość pedagogiczna: zadania do pracy dydaktycznej ze studentami, „Studia z Teorii Wychowania”, tom 2, nr 1 (2), s. 203-229.

Jaworska-Witkowska M. (2016). Przechwytywanie tekstów. Powidoki czytania, Bydgoszcz: KPSW. Jung C.G. (1988). Fenomenologia archetypu dziecka, [w:] M. Janion i S. Chwin (red.), Dzieci. Transgresje 5. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, s. 255-269.

Karwowska M. (2015). Antropologia wyobraźni twórczej w badanich literackich. Świat wyobrażony Brunona Schulza, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytet Łódzki.

Rorty R. (1993). Liberalizm, lewica i mądrość powieści, [w:] Z. Kwieciński, Nieobecne dyskursy, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, s. 100-109.

Opublikowane
2019-07-31
Jak cytować
Ratkowska-Pasikowska, J. (2019). Infantylizm – niewykorzystany potencjał w perspektywie stawania się dorosłym. Mały książę Antoine’a de Saint-Exupéry’ego – „­doświadczenie infantylizmu”. Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, 14(1(51), 9-19. https://doi.org/10.35765/eetp.2019.1451.01