Ocenianie w kształceniu akademickim z perspektywy przyszłych nauczycieli – rozpoznanie aktualnego podejścia oraz preferowanych zmian

Słowa kluczowe: ocenianie kształtujące, ocenianie sumujące, ocenianie dla uczenia się, cechy oceniania, kształcenie akademickie, przyszli nauczyciele

Abstrakt

W artykule zaprezentowano wyniki badań dotyczących oceniania w szkolnictwie wyższym z perspektywy przyszłych nauczycieli. Analizę przeprowadzono w dwóch zasadniczych płaszczyznach: aktualnych praktyk związanych z ocenianiem oraz postulowanej przez respondentów wizji. W celu przeprowadzenia badań posłużono się techniką sortowania kart opartą na strukturze siedmioelementowych puzzli, reprezentujących wybrane cechy rozróżniające ocenianie sumujące od kształtującego. Są to kolejno: relacja oceniania z procesem kształcenia, cel oceniania, rola studenta w ocenianiu jego postępów, podejście prowadzącego zajęcia do błędów i niepowodzeń studenta, udzielanie informacji zwrotnej, częstotliwość i ciągłość oceniania oraz rezultat w dłuższej perspektywie. Ułożone przez studentów układy pozwoliły nie tylko zidentyfikować doświadczane czy preferowane komponenty procesu, ale również określić ich wzajemną istotność. W rezultacie ujawniono dominowanie oceniania sumującego, skoncentrowanego na wykrywaniu błędów, co respondenci również wskazali jako fundament aktualnego modelu oceniania. Jednocześnie postulują o wprowadzenie elementów oceniania kształtującego, z podkreśleniem jego długofalowych efektów, jak rozwój kompetencji potrzebnych do dalszej pracy edukacyjnej i zawodowej. Podkreślono tym samym narastającą potrzebę dostosowania mechanizmów oceniania do oczekiwań przyszłych nauczycieli już na etapie procesu ich kształcenia.

Bibliografia

Biesta, G.J.J. (2010). Good education in an age of measurement: Ethics, politics, democracy. Paradigm Publishers.

Black, P. i Wiliam, D. (1998). Assessment and classroom learning. Assessment in Education: Principles, Policy and Practice, 5(1), 52-62. https://doi.org/10.1080/0969595980050102

Dix, P. (2014). Jak oceniać postępy uczniów. Wskazówki dla nauczycieli (A. Sawicka-Chrapkowicz, tłum.). Wydawnictwo Naukowe PWN.

Dweck, C.S. (2013). Nowa psychologia sukcesu (A. Czajkowska, tłum.). Wydawnictwo MUZA.

Earl, L.M. i Katz, S. (2006). Rethinking classroom assessment with purpose in mind: Assessment for learning, assessment as learning, assessment of learning. Manitoba Education, Citizenship and Youth. https://www.edu.gov.mb.ca/k12/assess/wncp/full_doc.pdf

Filipiak, E. (2020). Społeczne podstawy poznania i rozwoju – konstruktywizm społeczno-kulturowy Lwa S. Wygotskiego. Nowe odczytania, rekonstrukcje, tropy epistemologiczno-metodologiczne. Problemy Wczesnej Edukacji, 51(4), 21–31. https://doi.org/10.26881/pwe.2020.51.02

Hattie, J. (2015). Widoczne uczenie się dla nauczycieli. Jak maksymalizować siłę oddziaływania na uczenie się (Z. Janowska, tłum.). Centrum Edukacji Obywatelskiej.

Kędracka-Feldman, E. i Stożek, E. (2014). Rubric wspiera ocenianie uczących się ludzi… i organizacji. W: B. Niemierko i M.K. Szmigel (red.), Diagnozy edukacyjne: Dorobek i nowe zadania. Materiały XX Krajowej Konferencji Diagnostyki Edukacyjnej (s. 340–347). Polskie Towarzystwo Diagnostyki Edukacyjnej.

Levin, B. (2008). How to change 5000 schools. Harvard Education Press.

Lobinger, K. i Brantner, C. (2020). Picture-sorting techniques. Card sorting and Q-sort as alternative and complementary approaches in visual social research. W: L. Pauwels i D. Mannay (red.), The Sage handbook of visual research methods. 2nd revised and expanded edition (s. 309–321). Sage.

Melosik, Z. (2019). Edukacja a stratyfikacja społeczna. W: Z. Kwieciński i B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki (s. 763–790). Wydawnictwo Naukowe PWN.

Mościchowska, I. i Rogoś-Turek, B. (2015). Badania jako podstawa projektowania user experience. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Niesporek-Szamburska, B. (2019). Czemu służy ocenianie na uczelni – o celach i cechach oceniania z perspektywy studentów. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio N Educatio Nova, 4, 163–178. https://doi.org/10.17951/en.2019.4.163-178

Pintal, D. (2015). Wspieramy uczniów w uczeniu się. Podniesienie efektywności nauczania i uczenia się oraz doskonalenie organizacji procesu lekcyjnego przez zastosowanie oceniania kształtującego. W: G. Mazurkiewicz (red.), Ucząca się szkoła. Od rozwoju jednostek do rozwoju wspólnoty (s. 169–179). Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Pintal, D. (2022). Ocenianie kształtujące. Od koncepcji do praktycznej realizacji w klasie zróżnicowanej. Ośrodek Rozwoju Edukacji.

Sajdak, A. (2013). Paradygmaty kształcenia studentów i wspierania rozwoju nauczycieli akademickich. Teoretyczne podstawy dydaktyki akademickiej. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego.

Szyling, G. (2024). Ocenianie szkolne w granicach i na pograniczach paradygmatów. W: D. Klus-Stańska (red.), Dydaktyka i jej paradygmaty. Różnorodne światy szkoły (s. 213–288). Wydawnictwo Naukowe PWN.

Taras, M. (2002). Using assessment for learning and learning from assessment. Assessment & Evaluation in Higher Education, 27(6), 501–510. https://doi.org/10.1080/0260293022000020273

Wiggins, G. i McTighe, J. (2005). Understanding by design. Association for Supervision and Curriculum Development.

Wojciechowska, J. (2024). Zmieniające się potrzeby studentów a ocenianie efektów uczenia się. Wybrane aspekty perspektywy psychologicznej. W: B. Niemierko i M.K. Szmigel (red.), Diagnozowanie potrzeb edukacyjnych uczniów, studentów i nauczycieli: XXX Konferencja Diagnostyki Edukacyjnej (s. 237–248). Polskie Towarzystwo Diagnostyki Edukacyjnej.

Wojciszke, B. (2011). Psychologia społeczna. Wydawnictwo Naukowe Scholar.

Opublikowane
2025-12-15
Jak cytować
Mińkowska, E. (2025). Ocenianie w kształceniu akademickim z perspektywy przyszłych nauczycieli – rozpoznanie aktualnego podejścia oraz preferowanych zmian. Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, 20(4(79), 105-121. https://doi.org/10.35765/eetp.2025.2079.06