Twórcza aktywność dziecka a metody aktywizujące w nauczaniu zintegrowanym

  • Jolanta Karbowniczek Instytut Edukacji Przedszkolnej i Szkolnej Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie

Abstrakt

Reforma oświaty zrewolucjonizowała podejście do dziecka, czyniąc go podmiotem a nie przedmiotem procesu nauczania. Wraz z upodmiotowieniem zaistniała konieczność zwrócenia uwagi na kreatywny udział uczniów w toku nauczania. Dlatego też naczelną metodami stały się te twórcze, aktywizujące i problemowe jako najbardziej wychodzące naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom dzieci. Na uwagę zasługuje fakt częstego wyzwalania twórczej aktywności uczniów, poprzez urozmaicone i atrakcyjne prowadzenie zajęć zintegrowanych przez nauczyciela. Dziecko jest istotą działającą i w toku działania poznaje otaczający świat. W artykule zostały przedstawione główne metody wyzwalające twórczą aktywnośc dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym.

Bibliografia

Bereźnicki F., Dydaktyka kształcenia ogólnego, Kraków 2001.

Karbowniczek J., Organizacja i planowanie pracy pedagogicznej nauczyciela klas I–III w systemie zintegrowanym, cz. I, Kielce 2003.

Krzyżewska J., Aktywizujące metody i techniki edukacji wczesnoszkolnej, cz. II, Suwałki 2000.

Kujawiński J., Rozwijanie aktywności twórczej uczniów klas początkowych, Warszawa 1990.

Nęcka E., Psychologia twórczości, Gdańsk 2001.

Obuchowski K., Osobowość a efektywność działania, Warszawa 1982.

Rau K., Ziętkiewicz E., Jak aktywizować uczniów?, Poznań 2000.

Opublikowane
2016-07-08
Jak cytować
Karbowniczek, J. (2016). Twórcza aktywność dziecka a metody aktywizujące w nauczaniu zintegrowanym. Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, 1(1), 5-9. Pobrano z https://czasopisma.ignatianum.edu.pl/eetp/article/view/388