Sposób na czas wolny – zajęcia pozaszkolne dla uczniów klas I–III w gminie Wieliczka
Abstrakt
W artykule autorka, opierając się na analizie literatury przedmiotu oraz przeprowadzonych badaniach własnych, opisuje rolę zajęć pozaszkolnych w rozwoju dziecka i organizacji czasu wolnego oraz analizuje udział uczniów klas I–III w zajęciach pozaszkolnych w gminie Wieliczka. Z uwagi na walory programowe, organizacyjne i metodyczne zajęcia pozaszkolne stanowią istotne ogniwo w procesie organizowania czasu wolnego dzieci i młodzieży. Pełnią liczne zadania w dziedzinie wspomagania rozwoju, wychowania i kształcenia młodego pokolenia m.in. poprzez: rozwijanie różnorodnych umiejętności, zainteresowań, pozytywnych postaw społeczno-moralnych, uzdolnień, przygotowanie do uczestnictwa w kulturze, inspirowanie aktywności społecznej, podnoszenie kultury czasu wolnego. Zajęciom pozaszkolnym towarzyszy przyjazna atmosfera pozbawiona stresów i napięć, które są częstym zjawiskiem w szkole. Praca w małych grupach pozwala na indywidualizację zajęć i budowanie pozytywnych, przyjacielskich więzi między dziećmi. Wspólna praca i zabawa pod opieką życzliwych instruktorów, którzy znając ich problemy i środowisko rodzinne potrafią otoczyć swych podopiecznych odpowiednią opieką. W dzisiejszej rzeczywistości zauważa się pewną prawidłowość – im większe miasto tym większa różnorodność ofert kierowanych do dzieci i młodzieży. Dlatego bardzo ważne jest zaangażowanie najbliższego środowiska, placówek kulturalno-oświatowych w organizację różnorodnych zajęć wspierających rozwój dziecka. Wobec takiej sytuacji należy wzbogacić i uatrakcyjnić oferty instytucji oraz podjąć społecznywysiłek, by dotrzeć do jak najszerszej grupy odbiorców. Nierzadką praktyką jest działalność edukacyjna i wychowawcza w małych ośrodkach, które nie dysponują celowo powołanymi instytucjami kulturalnowychowawczymi, ale potrafią zorganizować wspólnymi społecznymi siłami różnorodne przedsięwzięcia. Placówki wychowania pozaszkolnego pełnią w systemie oświaty bardzo ważną rolę, poszerzając funkcje szkoły oraz współpracując z rodziną i środowiskiem lokalnym. Organizatorami pozaszkolnych placówek kultury i oświaty mogą być państwowe i społeczne instytucje oświatowe, kulturalne, organizacje społeczne, stowarzyszenia oraz inne instytucje uprawnione do podejmowania intencjonalnej działalności wychowawczej. Pozaszkolne placówki systemu kultury i oświaty stanowią część składową systemu kształcenia równoległego będącego subsystemem całkowitego systemu kształcenia i wychowania.
Bibliografia
Augustyński A., Przestrzeń zaufania i nadziei, [w:] „Świat Problemów” (2011) 4.
Brzozowska-Brywczyńska M., Wolny czas w (do)wolnej przestrzeni. Kilka uwag o miejscach dziecięcych w mieście, [w:] Czas wolny. Refleksje, dylematy, perspektywy, red. D. Mroczkowska, Wyd. Difin, Warszawa 2011.
Bykowska O., Szymański M. J., Organizacja czasu wolnego dzieci
w Polsce, Wyd. Naukowe UP, Kraków 2008.
Chmielowska B., Czas wolny ucznia i jego wykorzystanie, [w:] Pedagogika wobec problemów wychowania końca XX wieku, red. E. Kozioł, E. Kobyłecka, Wyd. Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Tadeusza Kotarbińskiego, Zielona Góra 2000.
Chudzyńska A., Praca pozalekcyjna i pozaszkolna w osiedlu, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” (1991) 4.
http://www.wieliczka.eu/pl/11014 /4834/Zespol_ds._Profilaktyki_Ochrony_Zdrowia_i_Osob_Niepelnosprawnych.html, (dostęp: 20.04.2014).
http://www.wieliczka.eu/pl/1951/124627/Certyfikat_%E2%80%9ESamorzadowy_Lider_Edukacji%E2%80%9D_dla_Wieliczki.html, (dostęp: 15.04.2014).
Jakubowicz-Bryx A., Czas wolny a zainteresowania uczniów w edukacji wczesnoszkolnej, [w:] Relacje i Konteksty (w) edukacji elementarnej, red. I. Adamek, M. Grochowalska, E. Żmijewska, Wyd. Nauk. UP, Kraków 2010.
Kamiński A., Funkcje pedagogiki społecznej. Praca socjalna i kulturalna, Wyd. PWN, Warszawa 1980.
Klasińska B., Kształtowanie zainteresowań uczniów wyzwaniem
współczesnej i przyszłej edukacji, http://zn.mwse.edu.pl/ebooki/18/139-149.pdf, (dostęp: 21.03.2014).
Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, http://www.unicef.org/magic/resources/CRC_polish_language_version.pdf, (dostęp: 20.03.2014).
Korczak L., Kształtowanie zainteresowań dzieci i młodzieży w placówkach wychowania pozaszkolnego, „Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze” (1991) 4.
Kupisiewicz Cz., Dydaktyka ogólna, GRAF PUNKT, Warszawa 2000.
Oficjalna strona internetowa Polskiego Stowarzyszenia Wychowania Pozaszkolnego, http://pswp.edu.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=136:o-nas&catid=46:informacji-podstawowe&Itemid=90, (dostęp: 15.04.2014).
Okoń W., Nowy słownik pedagogiczny, Wyd. „Żak”, Warszawa
Pięta J., Pedagogika czasu wolnego, DrukTur, Warszawa 2008.
Pindera P., Pindera M., Szostak A., Czas wolny dzieci, „Nauczyciel
i Szkoła” (2003) 1–2.
Rechnio B., Czas wolny – radość i problem, „Wszystko dla Szkoły” (2004) 7–8.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 maja 2011 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach. Dz. U. Nr 109 poz. 631.
Smolińska-Theiss B., Wychowanie pozalekcyjne i pozaszkolne – wkład Aleksandra Kamińskiego w rozwój pedagogiki społecznej, [w:] Aleksander Kamiński i jego twórczość pedagogiczna. Dyskusja o przeszłości wobec teraźniejszości i przyszłości, red. E. Marynowicz- Hetka, H. Kubicka, M. Grenosik, Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2004.
Wilk T., Niektóre obszary pracy opiekuńczo-wychowawczej i edukacyjnej szkoły oraz środowiska lokalnego, Impuls, Kraków 2007.
Winiarski M., Organizacja czasu wolnego dzieci i młodzieży w rejonie zamieszkania, WSIP, Warszawa 1979.
Wołczyk J., Passini B., Oświata równoległa, wychowanie równoległe, [w:] Wychowanie i środowisko, red. T. Pilch, B. Passini, WSIP, Warszawa 1979.
Wroczyński R., Pedagogika społeczna, PWN, Warszawa 1976.
Zawadzka A., Dziecko a zmienność nauki szkolnej: opieka rodzicielska, realizacja potrzeb biologicznych, obowiązków i wartość wypoczynku ucznia klasy trzeciej ze zmiany rannej lub popołudniowej, Wrocław 1991.
Copyright (c) 2015 Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
1. Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Oświadcza, że nie narusza praw autorskich osób trzecich i praw prawnych.
Oświadcza, że nie występuje żaden konflikt interesów.
2. Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
