Edukacja przez służbę czynnikiem dynamizującym aktywność twórczą osoby, w procesie kształcenia przyszłych nauczycieli edukacji elementarnej

Słowa kluczowe: edukacja przez służbę, aktywność twórcza, czynniki dynamizujące aktywność twórczą, kształcenie studentów pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej, twórczy nauczyciel

Abstrakt

Podjęta w niniejszym artykule refleksja skoncentrowana jest wokół zagadnień edukacji przez służbę oraz aktywności twórczej. Głównym celem jest określenie na ile edukacja przez służbę, włączona w proces kształcenia studentów, jest czynnikiem dynamizującym aktywność twórczą osoby, w świetle literatury i własnych badań empirycznych. W doniesieniu do wyznaczonego celu, sformułowano dwa problemy badawcze:

  1. W jaki sposób edukacja przez służbę stanowi czynnik dynamizujący dla aktywności twórczej osoby?
  2. W jaki sposób, w ocenie studentów edukacja przez służbę oddziałuje na ich aktywność twórczą?

W pierwszej części artykułu przeprowadzono teoretyczną analizę struktury strategii wychowawczo- dydaktycznej: edukacji przez służbę, w kontekście czynników sprzyjających i motywujących do podejmowania aktywności twórczej. W części drugiej dokonano analizy jakościowej z wykorzystaniem metody hermeneutycznej, wypowiedzi studentów, którzy uczestniczyli w projekcie realizowanym w ramach omawianej strategii edukacyjnej.  

Sformułowane wnioski stanowią podstawę do podejmowania dalszych analiz empirycznych w tym zakresie, a także umożliwiają określenie edukacji przez służbę jako strategii kształcenia wyzwalającą i wzmacniającą potrzebę aktywności twórczej u studentów- przyszłych nauczycieli.

Bibliografia

Chałas, K. (2023). Dydaktyka akademicka w uniwersytecie katolickim. T. 4: Edukacja przez służbę przyszłych nauczycieli. Wydawnictwo „Scriptum”.

Furco, A. (2001). Is service learning really better than community service? A study of high school service program outcomes. W: A. Furco i S.H. Billig (red.), Service-learning: The essence of the pedagogy (s. 23–52). Information Age Publishing.

Gregorová, A.B., Heinzová, Z. i Chovancová, K. (2016). The impact of service-learning on students’ key competences. The International Journal of Research on Service-Learning and Community Engagement, 4(1), s. 368–369. https://doi.org/10.37333/001c.29686

Gregorová, A.B., Meggyesfalvi, B., Hadrévy, B.C., Šolcová, J., Fabac, T., Hauser, M., Novota, S., Bere, D., Pintea, C., Mădălina, B., Lissowska Lewkowicz, A., Walas, A., Tóth, A.F. i Nagy, B. (2022). Service Learning w pracy z młodzieżą. Podręcznik dla tutorów, edukatorów i nauczycieli. Stowarzyszenie Centrum Wolontariatu.

Howard, J. (2003). Service-learning research: Foudational issues. W: S.H. Billing i A.S. Waterman (red.), Studying service-learning: Innovations in education research methodology (s. 1–12). Taylor & Francis Group.

Kamiński, J., Łysiak, M. i Badora, A. (2023). Service Learning dla nauczycieli akademickich. Przewodnik metodyczny. Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. https://www.kul.pl/files/841/public/ddu/podreczniki/Service_Learning_dla_nauczycieli_akademickich.pdf

Kozielecki, J. (1996). Człowiek wielowymiarowy. Wydawnictwo Żak.

Nęcka, E. (2016). Psychologia twórczości. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Szmidt, K. (2020). Pedagogika twórczości. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Wade, R. (2008). Service learning. W: L.S. Levstik i C.A. Tyson (red.), Handbook of research in social studies education (s. 109–123). Taylor & Francis.

Opublikowane
2025-06-30
Jak cytować
Badora, A. K. (2025). Edukacja przez służbę czynnikiem dynamizującym aktywność twórczą osoby, w procesie kształcenia przyszłych nauczycieli edukacji elementarnej. Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, 20(2(77), 121-135. https://doi.org/10.35765/eetp.2025.2077.08