Kreatywność w pracy nauczycieli w dobie pandemii – sztuka, konieczność, a może wyzwanie?
Abstrakt
Tekst ma na celu ukazanie pracy nauczycieli w dobie pandemii w odniesieniu do kompetencji, którą stanowi kreatywność. Teoretyczny namysł obejmuje charakterystykę merytoryczną zawodu nauczyciela oraz możliwości realizacji kształcenia na odległość w sytuacji pandemii. Problematyka została ujęta w postaci następujących pytań: Jak wygląda praca nauczycieli w dobie pandemii? W jaki sposób pandemia wpływa na jakość realizacji procesu kształcenia? Jakie metody i narzędzia pracy wykorzystują nauczyciele w dobie pandemii? W jaki sposób badani nauczyciele rozumieją pojęcie kreatywności i jak ujawnia się ona w ich pracy? Punktem wyjścia do podjętych analiz były wyniki badań empirycznych dotyczące wskazanego problemu. Na potrzeby zgromadzenia materiału empirycznego wykorzystano metodę studium przypadków oraz zastosowano technikę wywiadu narracyjnego skoncentrowanego na problemie. Badania były prowadzone wśród nauczycieli różnych szczebli edukacji pochodzących z województwa warmińsko-mazurskiego. Zastosowano celowy dobór badanych. Wyniki są prezentowane na łamach artykułu w sposób wybiórczy. Refleksja nad podjętą problematyką wskazuje na fakt, iż współcześni nauczyciele są kreatywni. Stopień, w jakim ta cecha wpływa na ich działalność zawodową, zależy od ich zaangażowania w kształcenie młodego pokolenia, ale także od posiadanych przez nich cech osobowościowych. Kreatywność jest kompetencją nauczyciela XXI wieku, może być sztuką, ale też koniecznością.
Bibliografia
Adamczewski J., Nymś-Górna, A.(2021). Ma Pan/Pani wyciszony mikrofon. Wyzwania, jakie stoją przed nauczycielami w dobie pandemii. „Forum Oświatowe”, nr 33(1), s. 93–107.
Brzezińska A. I.(2008). Nauczyciel jako organizator społecznego środowiska uczenia się, [w:] E. Filipiak (red.), Rozwijanie zdolności uczenia się. Wybrane konteksty i problemy, Bydgoszcz: Wydawnictwo UKW, s. 5–50.
Cellary W. (2020). Edukacja w świetle pandemii, [w:] Nauczanie po pandemii. Nowe pytania
czy nowe odpowiedzi na stare pytania? Warszawa: Instytut Problemów Współczesnej Cywilizacji im. Marka Dietricha, s. 15–23.
Czapiewska G.(2021). Zmiany w jakości kształcenia akademickiego w dobie pandemii COVID-19, „Kultura i Edukacja”, nr 3 (133), s. 50–63, DOI: 10.15804/kie.2021.03.03.
Fisher R. (1999). Uczymy, jak myśleć, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
Hepp P. Fernandez M. Garcia J. (2015). Teacher training: technology helping to develop an innovative and reflective professional profile, „International Journal of Educational Technology in Higher Education”, nr 12(2), s. 30–43.
Gardner J. W. (1964). Self-Reneval, The individual and the innovative society, New York: Harper and Row.
Kabat M. (2013). Kreatywność w edukacji nauczyciela, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Karwowski M. (2006). Motywowanie uczniów do działań twórczych – między romantyzmem a behawioryzmem, „Ruch Pedagogiczny”, nr 3–4, s. 13–27.
Kozielecki J. (1976). Zagadnienia psychologii myślenia, Warszawa: PWN.
Kozuh A. (2021). Kreatywność w pracy nauczyciela i jego uczniów, Kraków: Societas Vistulana.
Krupa A. (2011). Techniki twórczego myślenia, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Lamri J. (2021). Kompetencje XXI wieku, Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer.
Owczarczyk B. (2021) Skuteczność zdalnego nauczania w dobie pandemii, „Prace Naukowe WSZIP Pedagogika i zarządzanie wobec wyzwań współczesności”, t. 50(1), s. 51–69.
Panek W. (1997). Próba charakterystyki psychologicznej postawy twórczej nauczycieli szkół podstawowych – państwowej i społecznej, [w:] A. Karpińska (red.), Szkolnictwo niepaństwowe – partnerstwo, czy konkurencja? Mazurska Wszechnica Nauczycielska: Olecko, s. 189-197.
Ronginska T. (2019). Wielowymiarowość kreatywności w edukacji, „Rocznik Lubuski” t. 45, cz.1. s. 15–27. DOI: 10.34768/rl.2019.v451.01.
Runco M. (2007). A Hierarchical Framework for the Study of Creativity, „New Horizons in Education”, nr 3, s. 1–9.
Schulz R., (1990). Twórczość. Społeczne aspekty zjawiska, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Stasiakiewicz M. (2002). Zachowania twórcze w organizacji, [w:] M. Stasiakiewicz (red.), Współczesne organizacje – wyzwania i zagrożenia. Perspektywa psychologiczna, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Steiner G. A.(1965). The Creative Organization in The University of Chicago, Chicago: Press Introductio:.
Szymański M., (2004). Nauczyciel akademicki – mistrz, przewodnik czy partner studentów, [w:] M. J. Szymański (red.), W poszukiwaniu drogi. Szanse i problemy edukacji w Polsce, Kraków: Wydawnictwo Impuls.
Markowska-Manista U., Zakrzewska-Olędzka D. (2020). Rodziny z dziećmi w nowej sytuacji epidemii koronawirusa. Raport z badań online, Warszawa, https://www.pskorczak.org.pl/strony/pliki_pdf/raport_covid_19_2020r.pdf [dostęp: 11.01.2022].
OECD (2014). Education at a Glance 2014: OECD Indicators, OECD Publishing.
http://dx.doi.org/10.1787/eag-2014-en [dostęp: 22.02.2022].
Urbaniec J. (2020). Edukacja „pandemiczna”, czyli o kształceniu zdalnym na uczelniach. „Forum Akademickie”, https://miesiecznik.forumakademickie.pl/czasopisma/fa-05-2020/edukacja-pandemiczna%E2%80%A8czyli-o-ksztalceniu-zdalnymna-uczel-niach%E2%80%A9/ [dostęp: 22.02.2022].
Zahorska M.(2020). Sukces czy porażka zdalnego nauczania?, https://www.batory.org.pl/wp-content/uploads/2020/09/Sukces-czy-porazka-zdalnego-nauczania.pdf, s. 12–13, [dostęp: 22.02.2022].
Copyright (c) 2022 Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
1. Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Oświadcza, że nie narusza praw autorskich osób trzecich i praw prawnych.
Oświadcza, że nie występuje żaden konflikt interesów.
2. Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
