Składowe procesu diagnozy pedagogicznej i ich postrzeganie przez nauczycieli szkół ogólnodostępnych i integracyjnych – raport z badań (cz. 2)

Słowa kluczowe: diagnoza pedagogiczna, składowe diagnozy, struktura procesu diagnozy, nauczyciel diagnosta

Abstrakt

Podjęcie właściwych działań stymulujących rozwój ucznia i wspomagających opóźnione lub zaburzone sfery rozwojowe wymaga rozpoznania problemu poprzez przeprowadzenie diagnozy zmierzającej do poznania badanego dziecka i jego trudności. Celem badań było poznanie opinii nauczycieli szkół ogólnodostępnych i integracyjnych na temat procesu diagnozy pedagogicznej i jego składowych oraz ich wybranych uwarunkowań. W badaniu posłużono się metodą sondażu diagnostycznego, techniką ankiety. Kwestionariusz ankiety składał się z dwóch części. Część pierwsza kwestionariusza to dwa pytania otwarte dotyczące rozumienia przez badanych nauczycieli idei diagnozy i terapii. Natomiast część druga to pytania zamknięte (skategoryzowane), dotyczące aspektów procesu diagnozy i terapii pedagogicznej. Na potrzeby artykułu przeanalizowano tylko odpowiedzi z części drugiej kwestionariusza odnoszące się do procesu diagnozy i jego składowych. Zaprezentowane badania odnoszą się do ocen procesu diagnozy pedagogicznej z uwzględnieniem jego najważniejszych składowych wyłaniających się z przekonań badanych nauczycieli szkół ogólnodostępnych i integracyjnych pracujących z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Dodatkowo analiza wyników badań ukazuje postrzeganie procesu diagnozy pedagogicznej przez badanych nauczycieli przez pryzmat wybranych jej składowych, co pozwoliło na określenie struktury tego procesu krystalizującego się w opiniach nauczycieli szkół ogólnodostępnych i integracyjnych. Stwierdzono występowanie istotnych statystycznych różnic w odniesieniu do wskazań wiedzy i komunikacji jako istotnych składowych procesu diagnozy pedagogicznej przez nauczycieli szkół ogólnodostępnych posiadających dodatkowe kwalifikacje.

Bibliografia

Bartuś, E. (2011). Kompetencje diagnostyczne i kreatywne nauczycieli a ich postawy wobec integracji szkolnej. Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa.

Czaja-Chudyba, I. (2013). Dylematy i kierunki rozwoju zdolności uczniów w przestrzeni współczesnych zmian cywilizacyjnych. Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna, 1(2), 7–20.

Czerepaniak-Walczak, M. (1997). Aspekty i źródła profesjonalnej refleksji nauczyciela. Edytor.

Hajnicz, W. (2013). Diagnozowanie w trakcie sytuacji edukacyjnej. W: W. Hajnicz i A. Konieczna (red.), Diagnozowanie kompetencji dzieci w procesie edukacyjnym (s. 28–42). Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej.

Nowak, J. (2009). Kompetencje nauczyciela jako klucz do efektywnej edukacji małego dziecka. W: B. Kasacova i M. Cabanova (red.), Učitel’ v preprimárnej a prymárnej edukácii. Teória, výskum, vývoj (s. 219–226). Univerzita Mateja Bela.

Paluchowski, W.J. (2012). Diagnoza psychologiczna. Proces, narzędzia, standardy. Oficyna Wydawnicza Łośgraf.

Skibska, J. i Twaróg-Kanus, A. (2022). Składowe procesu diagnozy pedagogicznej i ich postrzeganie przez nauczycieli szkół ogólnodostępnych i integracyjnych – raport z badań (cz. 1). Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, 17(3)66, 103–117.

Szkolak-Stępień, A. (2017). Nauczyciele wczesnej edukacji wobec problemu diagnozowania specyficznych trudności w uczeniu się. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego.

Wójtowicz-Szefler, M. (2018). Diagnozowanie rozwoju małego dziecka. Cz. 1. Difin.

Opublikowane
2023-03-20
Jak cytować
Skibska, J., & Twaróg-Kanus, A. (2023). Składowe procesu diagnozy pedagogicznej i ich postrzeganie przez nauczycieli szkół ogólnodostępnych i integracyjnych – raport z badań (cz. 2). Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, 18(1(68), 145-160. https://doi.org/10.35765/eetp.2023.1868.10