„Doniesienie z pola walki” – doświadczenia z diagnozowania gotowości szkolnej dzieci

Abstrakt

Artykuł koncentruje się na niezwykle aktualnym zagadnieniu diagnozy gotowości szkolnej dzieci. Osiągnięcie dojrzałości szkolnej przez najmłodszych jest procesem bardzo złożonym. Jeżeli pojawiają się przesłanki, że dziecko nie jest jeszcze przygotowane do rozpoczęcia swojej kariery szkolnej, należy przeprowadzić ocenę jego mocnych i słabszych stron we wszystkich możliwych obszarach. Na tej podstawie można podjąć działania umożliwiające dziecku wyrównanie braków i rozważyć odroczenie od realizacji obowiązku szkolnego. Tekst powstał z wewnętrznej potrzeby podzielenia się doświadczeniami i refleksjami własnymi autorki na wskazany temat. Poradnie psychologiczno-pedagogiczne przeżyły w drugim półroczu roku szkolnego 2013/2014 prawdziwe oblężenie rodziców pragnących zbadać swoje dziecko, które zgodnie z obowiązującym prawem powinno od września 2014 r. pójść do szkoły. W większości byli to opiekunowie sześciolatków urodzonych w pierwszej połowie 2008 r. W wielu przypadkach obawy rodziców okazały się uzasadnione. Jednak zdarzało się również, że spotkanie z pedagogiem i psychologiem pozwalało na upewnienie się, że przedszkolak jest przygotowany na nowe wyzwania. Tekst prezentuje wyniki badań własnych dotyczących diagnozy gotowości szkolnej dzieci. Ukazuje obszary, w których diagnozowane dzieci wykazywały trudności. Brano pod uwagę wiedzę i umiejętności z zakresu dużej i małej motoryki (w tym grafomotoryki), pracy analizatora wzrokowego i słuchowego, mowy, a także z obszaru matematyki. Uwzględniono również sferę umiejętności społeczno-emocjonalnych. Ważny punkt stanowiła ocena lateralizacji. Wyniki badań własnych ukazały wiele obszarów, w których część dzieci nie osiągnęła jeszcze pełnej gotowości szkolnej. Celem artykułu jest podkreślenie, jak wielka odpowiedzialność za los dziecka spoczywa na barkach diagnostów.