Toward the Child. Universalism and Timelessness of Janusz Korczak's Pedagogical Thought in the Face of the Post-pandemic Educational Reality of the 21st Century

Keywords: dialogue, education, relationship, upbringing, distance learning, Janusz Korczak, pedagogy

Abstract

Janusz Korczak's pedagogical heritage is an inestimable value for all didactic and educational activities undertaken in relation to children. In the era of current pandemic experiences, the 21st century defined embracing of a new direction of education, moving towards online learning. However, the task turned out to be much more difficult than initially assessed. In the face of the difficulties and cognitive, emotional and social deficits and problems that result from online education, Korczak's paedocentrism and its importance seem to be particularly emphasized. This text focuses on selected assumptions of Janusz Korczak's pedagogical thought, which were an inspiration and a starting point for reflections on the post-pandemic educational reality of the 21st century. The article emphasizes the importance of love and respect for the child as a superior value, as well as the role of dialogue and relationship as key elements for an effective educational process that supports development. These Korczak inspirations were compared with the current level of functioning of children, but also teachers, referring to both research results and conclusions drawn from therapeutic practice. The author points to the high universality and timelessness of Janusz Korczak's pedagogical heritage, outlining the post-pandemic perspective of Korczak's educational space in the 21st century.

References

Bińczycka J. (2009). Spotkanie z Korczakiem, Olsztyn: Olsztyńska Szkoła Wyższa im. J. Rusieckiego.

Bińczycka J. (2011). Dialog w wychowaniu, [w:] B. Smolińska-Theiss (red.), Rok Janusza Korczaka 2012. Nie ma dzieci — są ludzie, Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Dziecka.

Buber M. (1993). Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, tłum. J. Doktór, Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax.

Chymuk M. (1995). Janusz Korczak. Dziecko i wychowawca, Kraków: Wydawnictwo WAM.

Gołębniak B.D. (2003). Szkoła – kształcenie – nauczyciel, [w:] B. Śliwerski, Z. Kwieciński (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo PWN.

Janiak A. (2015). Wychowanie dziecka w pedagogii Janusza Korczaka, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

Kamińska A. (2012). Dzieło pedagogiczne Janusza Korczaka jako przykład Lévinasowskiej wrażliwości na Innego, [w:] M. Lubińska-Bogacka, M. Banach. (red.), Jestem nie po to, aby mnie kochać, ale po to, bym ja działał i kochał. Dzieło i życie Janusza Korczaka, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, 156.

Kamińska A. (2013). Korczakowski dialog z dzieckiem — inspiracje filozoficzne, [w:] B. Smolińska-Theiss (red.), Rok Janusza Korczaka 2012. Nie ma dzieci – są ludzie, Warszawa: Biuro Rzecznika Praw Dziecka.

Klus-Stańska D. (2018). Paradygmaty dydaktyki. Myśląc teorią o praktyce, Warszawa: Wydawnictwo PWN.

Klus-Stańska D., Nowicka M. (2005). Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej,Warszawa: Wydawnictwo Harmonia.

Kłoczowski P. (2005). Filozofia dialogu, Poznań: Wydawnictwo W drodze.

Korczak J. (1984). Pisma wybrane, t. 2. Warszawa: Nasza Księgarnia.

Korczak J. (1987). Myśli, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Korczak J. (1900). Dzieci i wychowanie, „Wędrowiec”, nr 1.

Korczak J. (1993). Momenty wychowawcze, [w:] J. Korczak (red.), Dzieła, t. 7, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Latona.

Korczak J. (1998). Jak kochać dziecko, Warszawa: Wydawnictwo Jacek Santorski.

Korczak J. (2002). Jak kochać dziecko. Prawo dziecka do szacunku, Warszawa:Wydawnictwo Żak.

Milerski B., Śliwerski, B. (2000). (red). Pedagogika. Leksykon PWN, Warszawa:Wydawnictwo PWN.

Okońska E. (2008). Co z dialogiem w szkole? „Forum Dydaktyczne: Przeszłość, Teraźniejszość, Przyszłość”, nr ¾, s. 19-26.

Plebańska M., Szyller A., Sieńczewski, M. (2020). Raport – Edukacja zdalna w czasach Covid, Warszawa: Wydział Pedagogiczny UW.

Ptaszek G., Stunża G., Pyżalski J., Dębski M., Bigaj M. (2020). Edukacja zdalna: co stało się z uczniami, ich rodzicami i nauczycielami? Gdańsk: Wydawnictwo GWP.

Tarnowski J. (1990). Janusz Korczak dzisiaj, Warszawa: Wydawnictwo ATK.

Tischner J. (2005). Etyka solidarności, Kraków: Wydawnictwo Znak.

Smolińska-Theiss B. (2014). Korczakowskie narracje pedagogiczne, Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Śnieżyński M. (2005). Sztuka dialogu. Teoretyczne założenia a szkolna rzeczywistość, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej.

Theiss W. (2012). Dziecko to człowiek. Pedagogiczne dziedzictwo Janusza Korczaka, „Pedagogika Społeczna”, nr 4, s. 4-11.

Theiss W. (1992). Posłowie, [w:] J. Korczak (red.), Jak kochać dziecko, Warszawa: Agencja Wydawnicza Jacek Santorski.

Published
2022-09-30
How to Cite
Dziewiątkowska-Kozłowska, K. (2022). Toward the Child. Universalism and Timelessness of Janusz Korczak’s Pedagogical Thought in the Face of the Post-pandemic Educational Reality of the 21st Century. Elementary Education in Theory and Practice, 17(3(66), 91-101. https://doi.org/10.35765/eetp.2022.1766.06