Formy spędzania czasu wolnego przez dzieci klas trzecich szkoły podstawowej – raport z badań
Abstrakt
We współczesnych rozważaniach dotyczących czasu wolnego zwraca się uwagę na rangę odpoczynku dla prawidłowego i zrównoważonego życia człowieka. Eksploratorzy tego tematu podkreślają walory zdrowotne, rekreacyjne, rozwojowe, wychowawcze, socjologiczne itp. czasu wolnego, kładąc nacisk na zasadzki, jakie wynikają z jego błędnego zagospodarowania. Na nieprawidłowe wykorzystanie czasu wolnego szczególnie narażone są dzieci. Po pierwsze dopiero poznają wartość czasu, który pozostaje do ich dyspozycji, uczą się go właściwie planować, rozwijając samodzielność decyzji. Po drugie czas wolny dzieci jest ściśle powiązany z czasem wolnym dorosłych. To rodzice są najczęściej inspiracją zachowań wolnoczasowych dzieci w młodszym wieku szkolnym. W artykule przedstawiono wyniki badań w zakresie najczęściej wybieranych form spędzania czasu wolnego przez dzieci klas III, pochodzących ze środowiska miejskiego i wiejskiego. W tym kontekście zwrócono również uwagę na opinie wyrażane przez uczniów dotyczące ich stosunku do wypoczynku. Uzyskane w toku badań odpowiedzi trzecioklasistów nie napawają optymizmem. Zdecydowana większość dzieci biorących udział w badaniu, niezależnie od miejsca zamieszkania, czas wolny spędza w sposób pasywny. Popularna dawniej aktywność fizyczna, wycieczki, sport, turystyka, gry i zabawy na świeżym powietrzu zostają powoli wypierane przez bardziej bierne zajęcia wolnoczasowe. Rozwój przekazu medialnego, komputerów i Internetu, telefonii komórkowej, a także dalszy, szybki postęp technologiczny to czynniki, które niewątpliwie wpłynęły na styl życia człowieka. Przyczyniły się także do zmiany sposobu gospodarowania czasu wolnego współczesnych dzieci.
Bibliografia
Bielski J., Metodyka wychowania fizycznego i zdrowotnego, Impuls, Kraków 2005.
Czerepaniak-Walczak M., Gdy po nauce mamy wolny czas..., Wydawnictwo PoNad, Szczecin 1997.
Daszkowska J., Pelczar R. (red.), Czas wolny, przeszłość – teraźniejszość-przyszłość, KUL, Stalowa Wola 2009.
Denek K., Pedagogiczne aspekty czasu wolnego, „Lider” (2006)12.
Kamiński A., Czas wolny i jego problematyka społeczno-wychowawcza, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Warszawa 1965.
Kopaliński W., Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Bellona, Warszawa 2007.
Koźmińska I., Olszewska E., Wychowanie przez czytanie, Świat
Książki, Warszawa 2010.
Mroczkowska D. (red.), Czas wolny. Refleksje, dylematy, perspektywy, Difin SA, Warszawa 2011.
Ostrowska M., Przymus bezczynności, PWN, Warszawa 2007.
Parlak M., (Nie)doceniona rola czasu wolnego w organizowaniu przestrzeni edukacyjnej uczniów w młodszym wieku szkolnym, „Nauczanie Początkowe” 38(2014/2015)1.
Pięta J., Pedagogika czasu wolnego, Wyższa Szkoła Ekonomiczna,
Warszawa 2004.
Truszkowska-Wojtkowiak M., Fenomen czasu wolnego, Harmonia
Universalis, Gdańsk 2012.
Ulewicz-Adamczyk D., Problematyka czasu wolnego na przestrzeni wieków i we współczesnym świecie, [w:] Czas wolny. Przeszłość – teraźnieszość-przyszłość, red. J. Daszykowska, R. Pelczar, KUL, Stalowa Wola 2009.
Walasik R., Czas wolny dzieci ze środowisk zróżnicowanych kulturowo, „Edukacja i Dialog”, 228/229(2012)1/2.
Zawadzka A., Dziecko a zmianowość nauki szkolnej. Opieka rodzicielska, realizacja potrzeb biologicznych, obowiązków i wartość wypoczynku ucznia klasy trzeciej ze zmiany rannej lub południowej, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1991.
Zawalska A., Czas wolny w życiu dziecka, http://zawalskaaneta.republika.pl/czas_wolny.htm (dostęp: 27.01.2015).
Copyright (c) 2015 Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
1. Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Oświadcza, że nie narusza praw autorskich osób trzecich i praw prawnych.
Oświadcza, że nie występuje żaden konflikt interesów.
2. Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
