Value of Reflective Narrative Expression in Chosen Qualitative Research Techniques Oriented Towards Improving the Pedagogical Practice of Elementary Education Teachers

Keywords: reflection, narrative, culture, expression, research techniques, reflection, narrative, culture, expression, research techniqes

Abstract

The article is aimed at showing the role and meaning of reflective narrative expression in building up selected qualitative research techniques in the work of a teacher, especially an elementary education teacher. The research techniques constructed by the author, such as the journal of reflections, a reflective journal, a reflective essay, a reflective-discur- sive essay, are placed within the subjective-participatory paradigm. Their creation was inspired by the richness of literary techniques used by, e.g., Laurence Stern or Virginia Woolf. The reflections conducted within those techniques include intrapersonal and interpersonal dimensions. They refer to cultural artifacts and, on the one hand, they are to improve the axiological consciousness of the subjects taking part in the research, and, on the other hand, they can be regarded as a precious source of information that needs to be analysed and interpreted in the research paradigm, which may facilitate understanding of one’s own cultural and spiritual interior. It is especially important in personal, professional, and formative development of elementary education teachers, whose reflective-narrative competences seem to be important for shaping the reflective-narrative expression of children who will be the creators, lovers and recipients of culture in future. The method of analysing the collected materials in terms of a possible connection between narration, reflection and culture leads towards emphasizing its value in the light of the narrative research techniques used by the author. This is reflected in the adoption of a particular research procedure that takes into account the issues in question.

References

Amulya J. (2011).What is Reflective Practice?, “Community Science], bhttp://www.communityscience.com, [dostęp: 20.05.2015].

Bruner J. (2010). Kultura edukacji, przekład T. Brzostowska-Tereszkiewicz, Kraków: Universitas.

Ciechowska M. Szymańska M. (2018). Wybrane metody jakościowe w badaniach pedagogicznych, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum.

Gergen J.K. (1997). Realities and Relationships. Soundings in Social Construction, Cambridge: Harvard University Press.

Gogacz M. (1985). Szkice o kulturze, Kraków Warszawa/Struga: Wydawnictwo Michalineum.

Gogacz M. (1997). Osoba zadaniem pedagogiki. Wykłady bydgoskie, Warszawa: Oficyna Wydawnicza NAVO.

Gower R. (1999). Past into Present: Anthology of British and American Literature, Harlow: Longman.

Hessen S. (1968). Studia z filozofii kultury, Warszawa: PWN.

Jankowski D. (2010). Pedagogika kultury. Studia i koncepcje, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Jan Paweł II. (1979). Przemówienia. Homilie. Polska 2VI-10VI 1979, Kraków: Wydawnictwo Znak.

Koczanowicz-Dehnel I. (2011). Hermeneutyka a narracja, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja” Nr 3(55); s. 23-35.

Kozielecki J. (2000). Koncepcje psychologiczne człowieka, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Krąpiec M. A. (2000). Ja-Człowiek, Lublin: Wydawnictwo KUL.

Kunowski S. (2000). Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa, Wydawnictwo Salezjańskie.

Kwiatkowska H. (2008). Pedeutologia, Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Nawroczyński B. (1947) Życie duchowe. Zarys filozofii kultury, Warszawa: Księgarnia Wydawnicza F. Pieczątkowski i S-ka.

Nikitorowicz J. (2003). Typy tożsamości człowieka w społeczeństwie zróżnicowanym kulturowo, „Chowanna” 1, http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Chowanna/Chowanna-r2003-t1/Chowanna-r2003-t1-s50-66/Chowanna-r2003-t1-s50-66.pdfs. [dostęp 10.10. 2018]. s.50-66.

Olbrycht K. (2004).Godność osoby źródłem i wartością kultury chrześcijańskiej Europy, w: Osobowy wymiar kultury, Materiały XV Ogólnopolskiego Forum Szkół Katolickich, Jasna Góra, s. 15-28.

Pamuk O. (2012). Pisarz naiwny i sentymentalny, Przekł. T. KUNZ, Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Pietrasiński Z. (1988). Rozwój z perspektywy jego podmiotu, [w:] red. M. Tyszkowa Rozwój psychiczny człowieka w ciągu jego życia. Zagadnienia teoretyczne i metodologiczne. Warszawa: PWN, s. 51-107.

Raelin J.A. 2002. ‘‘I Don’t Have Time to Think!’’ versus the Art of Reflective Practice, „Reflections”, vol. 4, nr 1, s. 66–74.

Robinson K. & Aronica L. (2015). Kreatywne szkoły. Oddolna rewolucja, która zmienia edukację, Kraków: Wydawnictwo “Element”.

Schon D. (1995). Reflective Practice: its implications for classroom, administration and research, A public lecture given for the Dept. of Language, Literacy & Arts Education,The University of Melbourne, https://uni.edu/~eastk/109/sp08/270905.pdf. [dostęp: 10. 10. 2017].

Sztuka K. (2010). Wyobraźnia a rozwój duchowy, Kraków: Wydawnictwo WAM.

Szymańska M. (2017). Transformative creativity in teacher formation. A pedagogical approach, Kraków: Akademia Ignatianum w Krakowie, WAM.

Szymańska M. (2020). Learning Reflective Practice Skills with the Use of Narrative Techniques, “Multidisciplinary Journal of School Education” Vol. 09, 2020/1 No. 17, s. 100-118.

Trzebiński J. (red.). (2002). Narracja jako sposób rozumienia świata, Gdańsk: GWP.

Williams B. (2009). Life as Narrative, “European Journal of Philosophy”, Vol. 17. No.2 s.30-44.

Woolf V. (2013). To the Lighthouse, London: Harper Collins Publisher.

Wojtyła K. (2000). Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

Published
2021-06-30
How to Cite
Szymańska, M. (2021). Value of Reflective Narrative Expression in Chosen Qualitative Research Techniques Oriented Towards Improving the Pedagogical Practice of Elementary Education Teachers. Elementary Education in Theory and Practice, 16(2(60), 119-133. https://doi.org/10.35765/eetp.2021.1660.09