Co powiedziały mi skarpetki... wzór bohatera literackiego w prozie Justyny Bednarek
Abstrakt
Tekst dotyczy twórczości dla dzieci współczesnej polskiej pisarki – Justyny Bednarek. Badaczka zajęła się dwoma pierwszymi częściami cyklu o skarpetkach [część I: Niesamowite przygody 10 skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych) – 2015; część II: Nowe przygody skarpetek (jeszcze bardziej niesamowite) – 2017]. Podstawowym tematem jest ukazanie wzoru nowego bohatera literackiego w twórczości pisarki poprzez wyłonienie istotnych „prawd życiowych” reprezentowanych przez postaci skarpetek. Badaczka nawiązuje do refleksji nad przedmiotami w literaturze dziecięcej. Poszukuje kontekstów w pedagogice, psychoanalizie i kulturze. Stara się odkryć świat rzeczy pokazany w utworze poprzez losy poddanych personifikacji, tytułowych bohaterek. Interpretuje postać skarpetki, stworzonej przez Bednarek, widząc w niej wzór kulturowy dla współczesnych czytelników dziecięcych.
Bibliografia
Baluch A. (1998). Czyta, nie czyta… (o dziecku literackim), Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne.
Bauman Z. (2015). O przemijaniu trwania [w:] Śmieć w kulturze, red. K. Kulikowska, C. Obracht-Prondzyński, Gdańsk: WN Katedra, s. 35–47.
Benedict R. (2008). Wzory kultury, Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA.
Bodei R. (2016). O życiu rzeczy, przeł. A. Bielak, Łódź: Przypis.
Bruner J.S. (1971). O poznawaniu, przeł. E. Krasińska, przedmowa B. Suchodolski, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Estés C.P. (2001). Biegnąca z wilkami. Archetyp dzikiej kobiety w mitach i legendach, przeł. A. Cioch, Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.
Golka M. (2015). Nadmiar i śmieć w kulturze, [w:] Śmieć w kulturze, red. K. Kulikowska, C. Obracht-Prondzyński, Gdańsk: WN Katedra, s. 49–76.
Kondo M. (2015). Magia sprzątania. Japońska sztuka porządkowania i organizacji, Warszawa: MUZA.
Kopaliński W. (1999). Słownik symboli, [hasło: stopa], Warszawa: Wiedza Powszechna, s. 402–404.
Kretek H. (2012). Teorie i stadia rozwoju moralnego dzieci i młodzieży, „Nauczyciel i Szkoła”, nr 1(51), s. 55–69.
Rąbkowska E. (2019). Kulturowe obrazy zwierząt w polskiej literaturze dla dzieci i młodzieży w perspektywie ‘animal studies’. Wybrane problemy, niepublikowana praca doktorska pisana pod kierunkiem Grzegorza Leszczyńskiego i Anny Barcz, Warszawa: Uniwersytet Warszawski.
Shusterman R. (2010). Świadomość ciała. Dociekania z zakresu somaestetyki, Kraków: Univeristas.
Skowera M. (2019). W krainie odpadów. Wszystkie śmieci LonNiedynu Chiny Miéville’a, [w:] O czym mówią rzeczy? Świat przedmiotów w literaturze dziecięcej i młodzieżowej, red. A. Mik, M. Niewieczerzał, E. Rąbkowska, G. Leszczyński, Warszawa: Wydawnictwo SBP, s. 197–221.
Sławiński J. (1976). Słownik terminów literackich, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Tylicka B. (1999). Bohaterowie naszych książek. Przewodnik po literaturze dla dzieci i młodzieży, Łódź: Wydawnictwo Literatura.
Ungeheuer-Gołąb A. (2009). Gdy króluje ars. Ikoniczne wzorce ruchowe jako warunki rozpoznania [w:] A. Ungeheuer-Gołąb, Wzorce ruchowe utworów dla dzieci. O literaturze dziecięcej jako wędrówce, walce, tajemnicy, bezpieczny miejscu i zabawie, Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, s. 201–300.
Willi J. (1996). Związek dwojga. Psychoanaliza pary, przeł. M. Szewcow-Szewczyk, Warszawa: Jacek Santorski & Co.
Bednarek J. (2015). Niesamowite przygody 10 skarpetek (czterech prawych i sześciu lewych), il. Daniel de Latour, Warszawa: Poradnia K.
Bednarek J. (2017). Nowe przygody skarpetek (jeszcze bardziej niesamowite), il. Daniel de Latour, Warszawa: Poradnia K.
Copyright (c) 2021 Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
1. Autor zgłaszając swój artykuł oświadcza, że jest Autorem artykułu (zwanego dalej Utworem) i:
- przysługują mu wyłączne i nieograniczone prawa autorskie do Utworu,
- jest uprawniony/a do rozporządzania prawami autorskimi do Utworu.
Oświadcza, że nie narusza praw autorskich osób trzecich i praw prawnych.
Oświadcza, że nie występuje żaden konflikt interesów.
2. Udziela Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie nieodpłatnej, niewyłącznej, nieograniczonej terytorialnie licencji do korzystania z Utworu na następujących polach eksploatacji:
- utrwalania utworu w formie papierowej, a także na nośniku cyfrowym lub magnetycznym;
- zwielokrotnienia utworu dowolną techniką, bez ograniczenia ilości wydań i liczby egzemplarzy;
- rozpowszechniania utworu i jego zwielokrotnionych egzemplarzy na jakimkolwiek nośniku, w tym wprowadzenia do obrotu, sprzedaży, użyczenia, najmu;
- wprowadzenia utworu do pamięci komputera;
- rozpowszechniania utworu w sieciach informatycznych, w tym w sieci Internet;
- publicznego wykonania, wystawienia, wyświetlenia, odtworzenia oraz nadawania i reemitowania, a także publicznego udostępniania utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym;
- w zakresie praw zależnych do Utworu, obejmujących w szczególności prawo do dokonania koniecznych zmian w Utworze, wynikających z opracowania redakcyjnego i metodycznego, a także do dokonania tłumaczenia Utworu na języki obce.
Udzielenie licencji następuje z chwilą przekazania Utworu na rzecz Uniwersytetowi Ignatianum w Krakowie. Uniwersytet Ignatianum w Krakowie jest uprawniony do udzielania dalszych sublicencji do Utworu, w zakresie udzielonego prawa. Licencja jest ograniczona czasowo i zostaje udzielona na okres 15 lat, licząc od daty jej udzielenia.
Wyraża się zgodę i zachęca autorów do publikacji ich tekstu w Internecie (np. w repozytorium instytucji lub na jej stronie internetowej) przed lub podczas procesu składania tekstu jako, że może to prowadzić do korzystnych wymian oraz wcześniejszego i większego cytowania opublikowanego tekstu (Patrz The Effect of Open Access). Zalecamy wykorzystanie dowolnego portalu stowarzyszeń badawczych z niżej wymienionych:
